Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czas przeszły niedokonany

Język: polski

Cytaty

NB. Spójniki: żeby, aby, gdyby, bogdajby, tworzą tryb życzący, którego właściwie nie mamy w polskim języku [...]; jak życzącego, bo oba składają się ze spójników, z tą atoli różnicą, że spójnik: żebym, abym, gdybym, i t. d. kładziemy przed czasem przeszłym niedokonanym, lub dokonanym trybu oznajmującego, osoby 3ciéj, liczby pojedynczéj lub mnogiéj, jak np. Błagał, błagali, ubłagał, ubłagali.

Tak przeszły jak zaprzeszły czas jest albo niedokonany, albo dokonany, gdy wyraża objaw w przeszłości albo trwający albo skończone, stosownie do tego, czy od lica niedokonanego czy dokonanego pochodzi; np. Czas przeszły niedokonany: gasiłem, targałem.

Czas przeszły: { a) niedokon: mówiłem, b) częstotl: mawiałem, c) dokon: zmówiłem.

Czas (tempus) forma czasownika, wyrażająca stosunek chwili czynności do chwili mówienia lub do chwili innej czynności. Ze względu na stosunek czynności do chwili mówienia rozróżniamy czas: ★teraźniejszy (praesens); ★przeszły (praeteritum): a) niedokonany (imperfectum), b) dokonany (perfectum), c) nieokreślony (aoristus), d) zaprzeszły (plusquamperfectum).