Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

e pochylone

Język: polski

Cytaty

[…] Jak jasne e nigdy nie stoji na początku wyrazów polskich, tak samo i pochylone é nie zaczyná w polskim języku żádnego wyrazu.

[...] Wszelako język nasz w skutek dążeniá do wyrazistości pochylá é należące do temátu w trybach bezokolicznych ⴅéć, uⴅéć, by odróżnić tryby rozkazujące ⴅéć, uⴅéć od ⴅotę, uⴅotę, tak samo śⴅéć od rzeczownika śⴅéć, śⴅeći itd. Słyszym także z ust poprawie i czysto mówiących Wielkopolán ɣeść od ɣodę z e jasnym, jakkolwiek ten wyráz w brzmieniu swojim nie różni się od rzeczownika ɣeść z e jasnym, a natomiást ɣéʒć od ɣozę z é pochylonym [...].

Dopełniacz, Celownik, Mianownik liczby podyńczéj na rodzaj żeński, oraz Narzędnik i Miejscownik tejże liczby na rodzaj nijaki mają w końcówkach pochylone é.

Głoska, którą obecnie literą é (e pochylone) oznaczamy, zbliża się w wymawianiu do y [...] lub do i.