Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

znak zapytania

Język: polski

Cytaty

Wszystkie znaki pisarskie na trzy klassy podzielić możemy:

1.na znaki uczucia (affektu): wykrzyknik (!) i znak zapytania (?).

2.na znaki rozłącznych wyobrażeń: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:) kropka (.) znaki opuszczonych wyrazów (:::::) nawias ( ) znak rozłączny (-) znaki innéj osoby mówiącej (=||).

3.na znaki wskazujące przypadkową okoliczność: łącznik (-) apostrof (‘) czyli wyrzutnik, cudzysłów („ “).

Pisze się także początkowa litera większa po znaku zapyłania i wykrzyknienia, gdy po nich nowy okres następuje, również po cudzysłowie gdy przytoczone wyrazy nie są wcielone w skład okresu.

Znak zapytania albo pytajnik, ( ? ) używa się po zdaniach pełnych albo urwanych, zapytaniem będących, ostrzega o potrzebie użycia głosu zgiętego w tonie wyższym, a nisko zakończonym.

[…] Przestanki w mowie oznaczają się w piśmie znakami pisarskiemi, z których używańsze są: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:), punkt (.), znak zapytania (?), znak wykrzyknienia (!).

Po zdaniu pytającem kładzie się znak zapytania (?).

(?) Pytajnik czyli znak zapytania. Znak ten ostrzega, że czytający powinien myśl daną przeczytać głosem pytającym. Znak ten kładziemy po zdaniach pytających.

Zaczynamy pismo od wielkiej litery, od której też rozpoczynamy zdanie po kropce a także po dwukropku, ale tylko w tym razie, kiedy przytaczamy mowę cudzą, zwłaszcza w cudzysłowach; wreszcie po znaku zapytania lub po wykrzykniku, jeżeli po nich zaczyna się okres.