terminów gramatycznych online
e jasne
Język: polski
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
- O Słowie: Malin/1869
- Opis fizyjologiczny i rodowód samogłosek: Malin/1869
Cytaty
[…] Jak jasne e nigdy nie stoji na początku wyrazów polskich, tak samo i pochylone é nie zaczyná w polskim języku żádnego wyrazu.
[...] Wszelako język nasz w skutek dążeniá do wyrazistości pochylá é należące do temátu w trybach bezokolicznych ⴅéć, uⴅéć, by odróżnić tryby rozkazujące ⴅéć, uⴅéć od ⴅotę, uⴅotę, tak samo śⴅéć od rzeczownika śⴅéć, śⴅeći itd. Słyszym także z ust poprawie i czysto mówiących Wielkopolán ɣeść od ɣodę z e jasnym, jakkolwiek ten wyráz w brzmieniu swojim nie różni się od rzeczownika ɣeść z e jasnym [...].
O wpływie g. ziemie itd. nie może być mowy, bo tutaj było krótkie (jasne) e; wpływ ze strony przymiotników byłby jednak dosyć dziwny, gdyby nie okoliczność, że już w brzmieniu głoski ē (é) były dane do skojarzenia.
Z drugiej strony dzisiejsza regulacja języka kulturalnego, o ile rozróżnia w wymowie e pochylone od jasnego, a także po części i język starszy wskazują na wystąpienie innego momentu fonetycznego.
Z drugiej strony dzisiejsza regulacja języka kulturalnego, o ile rozróżnia w wymowie e pochylone od jasnego, a także po części i język starszy wskazują na wystąpienie innego momentu fonetycznego.