Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nawias

Język: polski

Cytaty

Znamiona łączące. Łącznik (-); albo ( = ) znak łączący zgłoski, np. Cno-ty i na-u-ki. Nawias ( ); są-to dwa łuczki zamykające w sobie jaki znak lub wyrazy. Cudzysłów („); są dwie kreski obok siebie u początku i u końcu cudzych słów, gdy się je przytacza. Mędrzec Chilon mówi ,,Znaj siebie samego.” Odsyłacz (*), (a), (I), znak w pismie odsyłający czytelnika do takiegoż znaku.

Używają się jeszcze w piśmie znaki, któreby można nazwać ostrzegającemi. Do tych należą: cudzysłów (кавычки или вносный знакъ), nawias (скобки или знакъ вмѣстительный), odsyłacz (выноски), i łącznik (знакъ единитный).

Przepisz zdania poniższe, a po każdém z osobna dopisz w nawiasie, w jakim stosunku znajdują się do siebie zdania współrzędne.

() []. Nawias Wyrazy, zamknięte nawiasem, czytają się głosem nieco zniżonym. Nawiasów używamy: — kiedy przytaczamy w zdaniu coś takiego, co dodatkowo objaśnia lub dopełnia myśl naszę.

Można też, gdy się pierwszy raz w piśmie wzmiankuje o danem nazwisku cudzoziemskiem, dać w nawiasie formę mianownika w pisowni oryginalnej.