Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska wargowa

Język: polski
EJP 1991, 331 Definicja współczesna

Spółgłoski wargowe (labialne) artykułowane są za pomocą zwarcia lub szczeliny między obu wargami (spółgłoski dwuwargowe, bilabialne), lub za pomocą szczeliny między dolną wargą a krawędzią górnych siekaczy (s. wargowo-zębowe, labio-dentalne).

Cytaty

Pierwotne spółgłoski są trojakie: 1. Podniebienne t, s, d, z, n, ł, r. 2. Gardłowe k, ch, g, h. 3. Wargowe p, f, b, w, m.

Wywód spółgłosek pochodnych: [...] Wargowe [...] p', b', f', w'.

Własność i odcienia spółgłosek polskich drobne.

b p wargowe

Własność i odcienia spółgłosek polskich drobne.

f f' wargowe

Czy to ph fenickie wymawia się kiedy u nas jak p nie uważali, że nigdy nie wymawia się tak; u nas tylko jich ph jest to f wargowa i nic więcej.

Podług zatym narządów mównych można ściślej podzielić spółgłoski na: wargowe: p, b, p', b', m, m', to jest wytworzone obiema wargami.

Czy można to było rozszerzyć na wyrazy takie, jak pompjer, krupjer i t. p. , skoro w nich po wargowej spółgłosce j słychać wyraźnie?