Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dwusamogłosek

Język: polski

Cytaty

Jedną z ważnych cech naszéj mowy jest brak dyftongu, — któremu nawet trudno jest nadać spolszczone nazwisko. Tak zwany dwugłosek nie odpowiada przedmiotowi, bo syllaba et równie, jak dyftong eu, oboje z dwóch głosek złożone są dwugłoskiem. Właściwie zwać by go należałodwusamogłoskiem, alé w tak złożonym wyrazie leży już zaprzeczenie bytu, bo gdzie dwu tam już samo nie znajduje loicznego pomieszczenia; nie dają się więc racjonalnie zestawić w jednią.

Obok jednak omówionych gramatyk stosujących rozmaite określenia tam, gdzie jeszcze nie było żadnego ustalonego, były i takie, które chciały wywrócić wszystkie, nawet już dawno ogólnie przyjęte. Do nich należał podręcznik A. Morzyckiego.

Terminologia. Litera vocalis e — posiłkowa, diphthongus — dwu(samo)głosek, consonans gutturalis — podniebieniowa.

Powiązane terminy