Historical dictionary
of grammatical terms online

plurale tantum

Language: polski, łaciński
EJO 1999, 438 Contemporary definition

Plurale tantum. Rzeczownik o defektywnym paradygmacie fleksyjnym mający tylko formy liczby mnogiej, np. pol. drzwi, nosze, fusy.

Quotations

Szum/1809, p. 74

O Imionach, które się tylko w liczbie mnogiej używają.

(Pluralis tantum.)