terminów gramatycznych online
wyjść z użycia
Język: polski
- Budowa wyrazów: Łoś II/1925
- Deklinacja I (Nominativus singularis ...., Nominativus pluralis ... Locativus dualis): Łoś III/1927
- Główne przepisy: Łoś/1918
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
- O słowie: Ryk/1850
Cytaty
Objaśnienie. ― Wychodzące z użycia zawarte są w [...] ; wyszłe zupełnie z użycia, oznaczone †; używane tylko jako przymiotniki (p); mąjące przy sobie gwiazdeczkę, są także foremne.
Przy wyliczeniach też osobno: po pierwsze, po drugie (albo po wtóre co się też pisze powtóre, ponieważ liczebnik wtóry prawie zupełnie wyszedł z użycia jako wyraz samodzielny).
§ 11. W zabytkach XIV-XV w. jak PFl, BZ itd. dosyć często, w dawniejszych (dokumentach) wyjątkowo [...] piszą się długie samogłoski podwojonemi znakami [...], co Jakub Parkoszowic w połowie XV wieku chciał uczynić stałą zasadą ortograficzną [...], ale zostało to projektem i w ogóle wyszło z użycia, nigdy zresztą powszechnego ani konsekwentnego.
W temże znaczeniu N. sg. n. deklinacji złożonej: złodziejskie — furtive Sul. 65, ludzkie — humane Leop. Act. 27, 3, częste u Knapjusza: babskie — 'po babsku' [...], przyjacielskie u Szymonowicza, po czem wychodzą z użycia; por. takie, kakie, nikakie § 174.
L. sg.
§ 70. Jak w G. sg., tak samo i tutaj mamy pomieszanie końcówek [...], przyczem jednak niektóre typy pierwotne wyszły z użycia już w czasach przedhistorycznych a mianowicie typy z końcówką -i, [...], oraz z końcówką -e.