Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

akcent diakryt

Język: polski

Cytaty

Duch/1699, s. 29-30 Definicja

Akcent jest trojáki. Pierwszy ákcent kłádzie się ná é kiedy trzebá żeby głos wydawáło [...] v. g. été, láto [...]. Drugi ákcent kłádzie się ná à kiedy jest álbo znákiem dawájącego spadku, álbo prepozycyą lub przekładániem [...]. Trzeci ákcent kłádzie się ná káżdej literze przez się brzmiącej ná miejscu s wyrzuconego [...] v. g. nous donâmes, dáliśmy (dáliʃmy). vous fîtes, uczyniliście.

Rozp./1830, s. 75 Definicja

W czeskich np. słowach praca, pracował, pracowity, akcent jest zawsze na syllabie pra; u nas zaś przenosi się z syllaby na syllabę: pràca, pracòwać, pracowìty.

Rozp./1830, s. 565

AKCENT, 75. Obacz Znamiona.

Rozp./1830, s. V

[TPN/Staszic 1814] „By nad jednogłoskami nie kłaść akcentów. Wszystkie jak w mówieniu, tak w pisaniu zachować mają otwartość, swoje właściwe brzmienie i dźwięk".