terminów gramatycznych online
brzmienie samorodne
Język: polski
Cytaty
§. 71. Spółgłoski SYCZĄCE c i dz, położone przed miękkimi samogłoskami, przechodzą po największéj części w cz, ż. Mianowicie dzieje się tak zawsze w tych razach gdzie c i dz albo są substytutami gardłowych albo też brzmieniami samorodnymi; przeciwnie nie ma ta zasada prawie nigdy zastósowania w syllabach, w których c i dz są wyręczycielkami zębowych (t, d).
W pierwotnym stanie mowy słowiańskiéj żadna miękka samogłoska nie wywierała na spółgłosce z nią spojonéj żadnego wpływu. Jedno z drugiém musiało się znosić i godzić, jak mogło. Język operował samymi tylko samorodnymi (twardymi) brzmieniami.
§. 376. 2. Imiona z S sz:
czasza, kasza, katusza, Kalisz, Bronisz itp. zdają się mieć to sz jako brzmienie samorodne, a nie dopiero z sia͡ albo chia wytworzone.