Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

orzeczenie słowne

Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

Z tego widzimy że orzeczenie jest trojakie:

a) czasownikowe czyli słowne np. Kapłan błogosławi. Motyl lata. Wiatr wieje.

Podmiot logiczny w 4. przyp. Jeżeli podmiotem jest rzeczownik lub zaimek w połączeniu z liczebnikiem nieoznaczonym (np. kilka, wiele, mało, dosyć, trochę, parę) albo z głównym oznaczonym, poczynając od pięciu, albo z liczebnikiem zbiorowym (dwoje, troje, czworo itd.), albo jeżeli podmiotem jest sam taki liczebnik, to podmiot kładzie się w przyp. 4., a orzeczenie słowne przybiera formę nieosobową (tj. kładzie się w 3. os. l. poj. i w rodz. nij.), orzeczenie zaś przymiotne zgadza się z rzeczownikiem (w 2 przyp.).