Historical dictionary
of grammatical terms online
of grammatical terms online
czasownik verbum
Language:
polski
Etymology: od rzecz. czas
Etymology: od rzecz. czas
EJO 1999, s. 97
Contemporary definition
Czasownik. Leksem o prymarnej funkcji predykatywnej, a więc stanowiący w zdaniu jego człon główny (konstytutywny) - orzeczenie.
Quotations
Oż/1883,
p. 305
Definition
Oetinger Józef "Przeważają w naszym języku słowa czyli czasowniki; kiedy w niemieckim rzeczowniki mają przewagę; służące nie tylko do oznaczenia wprost przedmiotów zmysłowych; ale obok jinnych do wyrażenia wszystkich stosunków rzeczy, jich, przymiotów, czynności, zmian, ruchu i t. d.".