terminów gramatycznych online
dyftong
Geneza: łac. diphthongus < grec. diphtongos 'dwubrzmiący'
Dyftong (dwugłoska). Dźwięk samogłoskowy o zmiennym przebiegu akustycznym, percypowany jako połączenie dwu różnych co do barwy elementów samogłoskowych tworzących łącznie ośrodek sylaby; jest to połączenie elementu samogłoskowego sylabotwórczego z elementem niesylabotwórczym o charakterze półsamogłoski.
Cytaty
Circa quid versatur Orthographia? Circa literas. to jest, Orthográphia, ktora uczy dobrze pisáć, nawięcej się bawi około liter: ktore naprzod potrzebá poznáć i wiedzieć jáko ktorą zwáć, jáko ony pisáć i co każda z nich waży, toż też rozumieć masz o diphtongách.
Dyftong, mówi Kopczyński, wyraz grecki, znaczy dwie wokale w jednéj syllabie.
Lelewel pisze sam imiona starożytne podług następujących zasad : Dyftongi łacińskie ae, oe, wyraża przez e, np. Eneas, Eschines; — Enotria, Edip.
DWUGŁOSKI. Obacz Dyftongi. [...] DYFTONGI, 144, 149; 492.