Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska cechowa

Język: polski
Dział: Fonetyka, Fonologia (współcześnie)
  • 1 Prawidło przypadkowania: Oż/1883
  • 6te prawidło słów czynnych i częściowo biernych: Oż/1883
  • Wytrąca się zaś po j samogłoska i cienka: Oż/1883

Cytaty

Podług pochodzenia spółgłosek tu cechowych, na dźwięczną b, bezdźwięczna jej odpowiada p.; a na powyżej, dźwięczną d, odpowie poniżej następująca w tym wzorce bezdźwięczna t.

Słowoczasowniki końca się na [spółgłoski] grube y cechowe, rzadko na eć jako to; czyć, żyć, rzyć, szyć, drzyć i t. d.

Np. Kraj, pokój tu odłamywać nie można spółgłoski j cechowej, a przybierać jaką samogłoskę, zostaje przez wszystkie przypadki prawidła j jednakowo, a w zmianach ona dobiera po jednej samogłosce tylko do siebie.