Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dwujęzyczny
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: dwujęzyczni
Język: polski
Dział: Glottodydaktyka (współcześnie)

Cytaty

L/1807–1814, t. I, s. 564

DWOJJĘZYCZNY, DWUJĘZYCZNY, a, e, z dwoma językami [...]. §., dwa języki mówiący, [...]. Mowę makaronizmami przeplataną za gładkość mowy nie sądzono, ale dwojjęzycznemi tak mówiących nazywano. Klecz. Zdań. 89. Na pograniczu zwyczajnie ludzie bywają dwujęzyczni; mówią albowiem swoim ojczystym językiem, a razem i sąsiedzkim. Ld.

Dor/1958–1969, t. II, s. 464 Definicja

Dwujęzyczny -czni 1.«posługujący się od dzieciństwa równorzędnie dwoma językami»: Z całych Kaszub najpierw poznawszy wymierających Słowińców, potem Kaszubów północnych, często już dwujęzycznych, Lorentz sądził z początku, że i oni się wkrótce zniemczą. Jęz. Pol. 1937, t. 101.

Ciekawostki

W innym znaczeniu: Mącz/1564 (war. B), s. 194c Bilinguis, e, Niestały, W rzeczy nie pewny, Dwojęzyczny, też mówiemy Omyłmy. Trilinguis, e, Który trzy języki umié.

Powiązane terminy