terminów gramatycznych online
nazalizacja
Geneza: nłac. nasalis 'nosowy'
- Fonetyka opisowa: Benni/1923
- Głosownia: Mał/1879
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
- Słowniczek: Gaert/1927
Nazalizacja. 1. Nosowa artykulacja dodatkowa głoski; jako nazalizowane traktuje się samogłoski nosowe [...]. 2. Proces asymilacji fonetycznej polegający na pojawieniu się rezonansu nosowego w głosce pod wpływem sąsiedniej głoski nosowej.
Cytaty
Zazwyczaj są samogłoski nosowe zlewem jakiéjkolwiek samogłoski zwyczajnej z nosową spółgłoską m albo n w jedno brzmienie ("nazalizacya samogłoski", albo "wokalizacya nosowej spółgłoski"); np. imię zamiast imien; węch, wąchać - zamiast wonch (porównaj woń).
III. Oprócz odmian samogłosek w zależności od akcentu i sąsiedztwa głosek miękkich obserwujemy jeszcze nieznaczną nazalizację samogłosek pod wpływem sąsiadujących spółgłosek nosowych, por. pan — pas, mama — tata, niańka, mamka.
W języku polskim mamy: [...]
h) kasz. (Jastarnia) muëgŏ 'mogę' [...] (dial. z nazalizacją mŏu̯žeš...).
Nazalizacja, p. zmiany głoskowe B.
Zmiany głoskowe (historyczne) [...]. B. Jakościowe (kwalitatywne) [...]: e) pod względem udziału rezonatora nosowego; ★nazalizacja, np. kredęs lub dysnazalizacja, np. bede.