terminów gramatycznych online
proces fonetyczny
Język: polski
- Budowa wyrazów: Łoś II/1925
- Deklinacja: ŁośFl/1923
- Etymologia: Mał/1879
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
Cytaty
Widzimy ten proces fonetyczny jasno na przykładzie serce: dzisiaj w nim jest już twarde s, a dawniéj hrzmiało to sierce.
§ 4. W deklinacji niezmienny morfologicznie temat łączy się z różnemi końcówkami. Zmiany fonetyczne nie przeszkadzają nam uznać niezmienności morfologicznej tematu np. las-u, lesi-e. Niekiedy jednakże wskutek procesów fonetycznych zaszły w temacie zmiany, których dziś ogół od morfologicznych odróżnić nie umie np. niebo, niebiosa. Nie jesteśmy też pewni, czy taka oboczność stp. jak gospodzin-, gospodn-a wyniknęła z przyczyn fonetycznych czy morfologicznych. Wyraźnie morfologiczną jest różnica między poganin-a a pogan-om, gdyż temat w formach liczby poj. zawiera morfemę in-, której nie zawiera i nie zawierał nigdy temat form przypadkowych l. mn. i podw.
§ 6. Widzimy przeto, że podział ten jest konwencjonalny, a konwencjonalność jego tem oczywistszą się okaże, im głębszą uwagę zwrócimy na zmiany historyczne we fleksji. Bywa tak bowiem, że dawna zgodność form w zakresie końcówek ulega zmianie pod wpływem procesów fonetycznych, np. niegdyś formy kończące się na -ja różniły się jedynie tem, że końcówka ta (jak i końcówki innych przypadków) mogła być akcentowana lub nieakcentowana; z czasem przybyła inna różnica: w iloczasie, a wreszcie w sposobie wymawiania końcowego -a, i stąd staropolskie formy literackie oraz dzisiejsze gwarowe: volå, duša. Jeszcze dawniej dzięki wpływowi czynników fonetycznych końcowe -ai ̯ wymieniło się na -ě lub na -i [...].
Zarówno wskutek procesów fonetycznych jak morfologicznych powstały nowe geminaty i zostały utrzymane.
§ 2. Przypuszczać można, że morfemy były niegdyś wyrazami, a przeto musiały mieć formę możliwą do wymówienia; stąd przyjmujemy, że każdy morfem musiał pierwotnie zawierać w sobie samogłoskę. Potem jednak, kiedy morfemy stały się tylko cząstkami wyrazów, mogły wskutek procesów fonetycznych tracić swe samogłoski a często i spółgłoski.
Powiązane terminy
- asybilacja
- asymilacja fonetyczna
- asymilacja pod względem dźwięczności
- delabializacja
- denazalizacja
- dyftongizacja
- dysymilacja
- epenteza
- jotacja
- konsonantyzacja
- konsonantyzować się, skonsonantyzować się
- labializacja
- monoftongizacja
- nabywać dźwięczność
- nazalizacja
- odnosawianie
- odnosowienie
- odpodobnienie
- palatalizacja
- palatalizowanie
- pochylanie
- proces fonetyczny kombinatoryczny
- proces fonetyczny samorzutny
- proces fonetyczny spontaniczny
- przedłużenie samogłoski
- przegłos
- przeobrażenie
- przestawka (głosek, spółgłosek)
- przestawnia spółgłosek
- przypodobnić się
- przypodobnienie spółgłosek
- rozpodobnienie
- rozszerzenie artykulacji
- rozwinięcie
- spółgłoszczeć
- stężeć
- szadzenie
- szadzić
- ściągać się, ściągnąć się (proces fonetyczny)
- ściągać, ściągnąć (proces fonetyczny)
- ściąganie (proces fonetyczny)
- ściągnięcie samogłosek
- ścieśniać się, ścieśnić się
- tężeć
- udźwięcznianie
- udźwięcznienie
- upodobnienie (asymilacja)
- upodobnienie dźwiękowe
- uproszczenie
- uproszczenie grupy spółgłoskowej
- uprzednienie
- wątleć
- wewnętrzna zmiana pierwiastka
- wokalizacja (sonantów)
- wokalizacja
- wymiana fonetyczna
- wzdłużanie
- wzdłużenie
- wzdłużenie zastępcze
- zanik palatalności
- zespółgłoszczenie
- ześredniojęzykowienie
- zniknięcie końcowego jeru
- zwątleć
- zwężać