Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dur

Język: francuski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
Definicja współczesna

Twardy - np. o fonemie, spółgłosce, wymowie

Cytaty

Consonnes mouillées

A côté de leur prononciation pure, dite dure, un certain nombre de consonnes de caractère dental, s, z, c, dz et n, ont une prononciation mouillée, que, à la fin du mot et devant une consonne, on note à l’aide d'un accent placé au-dessus de la consonne soit ś, ź, ć, dź, ń.

[Spółgłoski miękkie. Oprócz zwykłej (dosł. czystej) wymowy, zwanej twardą, pewne spółgłoski zębowe, jak "s, z, c, dz" i "n", mają wymowę miękką, co na końcu wyrazu i przed spółgłoską oznacza się za pomocą akcentu umieszczonego nad spółgłoską, a mianowicie "ś, ź, ć, dź, ń".]

Alternances du type io/ie et du type ia/ie [...]. Avec io ou ia, apparaissant devant les phonèmes durs: t, d, s, z, n, r, ł, alterne ie, apparaissant devant les phonèmes mouillés: ć, dź, ś, ź, ń, et aussi devant l, cz, dż, rz, c, dz. Ex.: niosę «je porte» 2e sg. niesiesz.

[Alternacje typu "io/ie" oraz typu "ia/ie" [...]. "io" lub "ia", występujące przed fonemami twardymi "t, d, s, z, n, r, ł", są oboczne do "ie" pojawiającego się przed fonemami miękkimi "ć, dź, ś, ź, ń", a także przed "l, cz, dż, rz, c, dz". Np.: "niosę", 2 os. l. poj. "niesiesz".]