Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

bezokolicznik

Język: polski
Geneza: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29 Definicja współczesna

Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).

Cytaty

Bezokolicznik, albo Tryb bezokoliczny, albo po prostu Bezokoliczny Infinitiv.

Infinitiv Bezokolicznik, Bezokoliczny. Tryb B–.

W tych formach słowa nie możemy odróżnić ani osoby, ani czasu, ani trybu: widzimy tylko pojęcia czynności; forma taka nie wyraża żadnéj okoliczności i nazywa się dla tego wyrazem bezokolicznym, albo krócej: bezokolicznikiem.

„Pisać" nie wyraża bliżej ani czasu ani sposobu, podając tylko nazwę czynności, jest to tryb bezokoliczny czyli bezokolicznik (modo infinitivo).

Czasowniki: pisać, czytać, liczyć, opowiadać, mówić, modlić się, szanować, pracować, oznaczają czynność, ale nie określają jej bliżej. Z czasowników tych nie poznajemy ani czasu, w którym czynność odbywa się, ani osoby, która działa, ani liczby działających osób, ani ich rodzaju.

Czasowniki, które podają tylko nazwę jakiejś czynności albo stanu, a nie określają ich bliżej, położone są w bezokoliczniku.