Historical dictionary
of grammatical terms online

bezokolicznik

Language: polski
Etymology: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29 Contemporary definition

Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).

Quotations

§ 265. Bezokolicznik kończył się pierwotnie przyrostkiem ti (stsłow. ti), który następnie zmienił się na ci, a w końcu, po zniknieniu ostatniej samogłoski i, zostało samo ć.

„Pisać" nie wyraża bliżej ani czasu ani sposobu, podając tylko nazwę czynności, jest to tryb bezokoliczny czyli bezokolicznik (modo infinitivo).

Pisać bezokoliczniki: biec, (u)ląc, móc.

Czasowniki: pisać, czytać, liczyć, opowiadać, mówić, modlić się, szanować, pracować, oznaczają czynność, ale nie określają jej bliżej. Z czasowników tych nie poznajemy ani czasu, w którym czynność odbywa się, ani osoby, która działa, ani liczby działających osób, ani ich rodzaju.

Czasowniki, które podają tylko nazwę jakiejś czynności albo stanu, a nie określają ich bliżej, położone są w bezokoliczniku.

Bezokolicznik: bić, biec, czytać, czytywać.

Bezokolicznik, p. czasowniki II 1.

II. Formy słowotwórcze: 1. ★bezokolicznik (infinitivus).