Historical dictionary
of grammatical terms online

bezokolicznik

Language: polski
Etymology: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29 Contemporary definition

Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).

Quotations

Jes/1886, p. 35

W tych formach słowa nie możemy odróżnić ani osoby, ani czasu, ani trybu: widzimy tylko pojęcia czynności; forma taka nie wyraża żadnéj okoliczności i nazywa się dla tego wyrazem bezokolicznym, albo krócej: bezokolicznikiem.