Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

bezokolicznik

Język: polski
Geneza: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29 Definicja współczesna

Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).

Cytaty

Kr/1897, s. 191

§ 265. Bezokolicznik kończył się pierwotnie przyrostkiem ti (stsłow. ti), który następnie zmienił się na ci, a w końcu, po zniknieniu ostatniej samogłoski i, zostało samo ć.