Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
bezokolicznik
Język:
polski
Geneza: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
Geneza: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29
Definicja współczesna
Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).
Cytaty
Bezokolicznik, albo Tryb bezokoliczny, albo po prostu Bezokoliczny Infinitiv.
Infinitiv Bezokolicznik, Bezokoliczny. Tryb B–.
§ 265. Bezokolicznik kończył się pierwotnie przyrostkiem ti (stsłow. ti), który następnie zmienił się na ci, a w końcu, po zniknieniu ostatniej samogłoski i, zostało samo ć.
Czasownik. Czasownik właściwy (słowo osobowe). Imiesłów przymiotnikowy. Imiesłów przysłówkowy. Bezokolicznik.
Bezokolicznik, p. czasowniki II 1.
Gaert/1927,
s. 81
Definicja
II. Formy słowotwórcze: 1. ★bezokolicznik (infinitivus).