Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czas teraźniejszy praesens

Język: polski
EJP 1991, 39 Definicja współczesna

Czas jest kategorią fleksyjną czasownika [...]. Członem nienacechowanym w obrębie kategorii czasu jest cz. teraźniejszy (nieprzeszły), oznaczający najczęściej współczesność zdarzenia w stosunku do momentu mówienia lub in. momentu czasowego odniesienia wyznaczonego przez kontekst.

Cytaty

DE TEMPORIBUS O Czásách.

Słowá języká Włoskieg[o] máją dziesięć czásow jáko: Praesens, czás teráźniejszy [...].

Toż samo postrzegamy na czasownikach, mających czas teraźniejszy w piérwszéj osobie 1. p. na , dnę, lub w trzeciej osobie téjże liczby na dzie, dnie, kończący się, że głoska d pierwszej osoby, lub trzeciej zamienia się na ś, po którém umieszczona charakterystyka ć tworzy tryb bezokoliczny, jako to: bo-d-ę bo-dź-e bo-ś-ć.

Formy zaś czasu teraźniejszego w niektórych klassach słów, odróżniają się znacznie od form trybu bezokolicznego: klął, kląć, KLNIE.

Przy dalszym rozwoju sprawomianu, gdy myśl badawcza ujrzała w stworzenin, nie martwotę zastygłą, ale życie ciągle bieżące, rozwijane szeregiem spraw dokonywających się obecnie, wywoływała następne przemiany dla czasu teraźniejszego w różnych jego zwrotach i posługach, zawsze poczynających się od równobrzmienia z pierwiastkiem, aż do ostatniéj jego głoski, np.: tworzy.

Tryby wyrabiają się w stanach, a są następujące: [...] 6. Czasownik, tryb, w którym piérwiastek przerobiony zostaje na czasy, a tych jak wyżej przytoczono jest cztéry: a, przeszły, b, teraźniejszy, c, przyszły, d, dawny.

Przedniejsze czasy są: teraźniejszy, przeszły i przyszły.

Czas teraźniejszy wyraża byt, stan i czynność podmiotu, zachodzącą teraz, to jest w chwili, w któréj się o nich mówi […].

Czas (tempus) forma czasownika, wyrażająca stosunek chwili czynności do chwili mówienia lub do chwili innej czynności. Ze względu na stosunek czynności do chwili mówienia rozróżniamy czas: ★teraźniejszy (praesens); ★przeszły (praeteritum).