Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

guna

Język: sanskryt
Geneza: sanskr. guṇá 'jakość'
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJO 1999, 232 Definicja współczesna

Guṇa. 1. W gramatyce stind. tzw. pełny stopień alternacyjny samogłosek w pierwiastku. [...]. 2. W językoznawstwie współczesnym termin ten niekiedy jest używany na oznaczenie pełnego stopnia wokalizmu.

Cytaty

Guna (गुण) i Wriddhi (वृद्धि).

[...] Wyrazy te, oznaczają w mowie grammatycznéj dwa wzmocnienia samogłosek, które w nauce form, bardzo często zdarzają się. Wyraz Guna wyraża zmianę samogłosek इ i, उ u, ऋ ri, tudzież odpowiadających im długich, na ए ê, ओ ô, अर् ar'.

„Tu náleżą przedewszystkim owe w sanskrycie często pojawiające się stopniowaniá samogłosek, które indyjscy gramatycy nazywaj Guna (to jest cnota, siła) i Vriddhi (wzrost czyli pomnożenie). To stopniowanie záleży na dwugłoskowaniu, albo przedłużeniu krótkiéj samogłoski piérwiástku, Guna jest wsunięcie krótkiego ä, Vriddhi długiego ā (przed samogłoskę). Przez Gunę powstaje i, przed którym stáwá ă krótkie, samogłoska e,[...] przez Vriddhi zaś długie ā+i daje ai. [...]."