Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

namiestnictwo nieskończone

Hasło w cytatach: nieskończone
Język: polski
Dział: Morfologia, Części mowy (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • O imieniu i jegoż przypadkach: Sty/1675

Cytaty

DE PRONOMINE, O Namiestnictwie. Namiestnictwo jest część mowy, ktorej wystrzegájąc się częstego powtarzánia Imion zázywamy miásto sámych Imion. dwojákie jest. Finitum skończone, jáko Io ja, Tu ty [...]. Infinitum Nieskończone to jest, ktore bez osob się wymawia, Chi kto, Che co, Cui czyj.

Zupełnie inaczej wygląda ona w gramatyce włoszczyzny A. Styli [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne własne [...]; pronomen personale — [namiestnictwo] osobiste, reciprocum — które miewa swój wzgląd na tę personę, o której się mówiło, demonstrativum — pokazujące, possessivum — osiadłość znaczące, interrogativum — pytające, relativum — przypominające, powtarzające, infinitum — nieskończone.