e czyste

Hierarchia Dzieła Filtr: 1 dzieło

• Wszystkie dzieła
• Malin/1869
• Jes/1886
• SW/1900-1927

E 1. samogłoska podniebienna a. wąska, w dzisiejszym języku piśmiennym zawsze jest otwarta, jasna. W dawnej polszczyźnie i w gwarach zachodnich dotąd daje ś. słyszeć i é pochylone, pośrednie między e i i, przechodzące w innych gwarach w czyste i, y, np. gniew-gniéw-gniw, umierać-umiérać-umirać, brzeg-brzég-brzyk itp. w piśmie aż do niedawnych czasów oznaczano je przez é. Oprócz czystego e jest jeszcze e nosowe, wyrażane w piśmie stale znakiem ę, np. język, niosę, pracę. Ani od e ani od ę żaden wyraz polski ś. nie zaczyna oprócz kilku wykrzykników.