Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

personnel

Język: francuski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • Déclinaison des adjectifs et des démonstratifs: MWG/1921
  • Emploi des formes nominales: MWG/1921
  • Noms de nombre: MWG/1921
Definicja współczesna

Osobowy (np. o rzeczowniku w rodzaju męskoosobowym; o konstrukcji składniowej)

Cytaty

Nom. pl. masc. personnel c-i, Nom.-acc. pl. masc. non personnel, féminin et neutre t-e, Gén.-loc. pl. (et accusatif personnel) t-ych.

[M. l.mn. r. męskiego osobowego "c-i", M.-B. l.mn. r. męskiego nieosobowego, żeńskiego i nijakiego "t-e", D.-Msc. l.mn. (i biernik osobowy) "t-ych".]

Widziałem syna, synów «j’ai vu le fils, les fils», mais widziałem wilka, wilki «j’ai vu le loup, les loups», et widziałem dom, domy «j'ai vu la maison, les maisons» ; il y a ainsi, au pluriel, dans le masculin, un sous-genre personnel et un sous-genre non personnel.

["Widziałem syna, synów", ale "widziałem wilka, wilki", a także "widziałem dom, domy"; zatem rodzaj męski w liczbie mnogiej ma podrodzaj osobowy i podrodzaj nieosobowy.]

Masculins personnels.

S’il s’agit des noms de nombre «deux», «trois», «quatre», il existe deux tours différents :

Un tour personnel, comme dwaj chłopcy bawili się [...].

Un tour impersonnel comme dwóch chłopców bawiło się.

[Rzeczowniki rodzaju męskiego osobowego. Jeśli chodzi o liczebniki "dwa, trzy, cztery", to istnieją dwie różne konstrukcje składniowe: Konstrukcja osobowa, jak "dwaj chłopcy bawili się" [...]. Konstrukcja nieosobowa, jak "dwóch chłopców bawiło się".]