Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
ton
Język:
polski
Geneza: łac. tonus 'napięcie, dźwięk' < gr. tónos
Geneza: łac. tonus 'napięcie, dźwięk' < gr. tónos
EJO 1999, 605
Definicja współczesna
Ton. 1. Typ akcentu, którego istotą są zmiany wysokości brzmienia sylaby. Przeciwstawia się akcentowi dynamicznemu, polegającemu na sile artykulacji [...]. Istniał np. w klasycznym jęz. grec. 2. Synonim intonacji.
Cytaty
Ton powinien bydź zawsze podług ducha rzecy, którą się deklamuje. Nauki np. którą ojciec swym dzieciom konając daje, nie możemy deklamować tonem męźkim mocnym, lecz słabym i powolnym.