Historical dictionary
of grammatical terms online

kropka znak interp.

Language: polski
skąd def? Contemporary definition

Znak interpunkcyjny kończący zdanie oznajmujące.

Quotations

Kropka czyli period. (.)

Gdy sens już doskonale jest zawarty, tak, że albo nic więcej po nim nie następuje, albo jeśli następuje, on od tego bynajmniej nie zawisł, daje się kropka czyli Period [...].

Znamiona przestankowe. Przecinek (,); znak przestanku małego i równo przeciętego głosu. Srednik (;); znaczy przestanek większy podniesionego i zawieszonego głosu. Dwukropek (:); znaczy przestanek jeszcze większy nieco spusczonego głosu. Kropka (.); znaczy przestanek największy gdy głos spusczony zupełnie ustaje. Znak wykrzyknienia (!); kładzie się po wyrazach mających się wymawiać wyższym i mocniejszym głosem. Znak pytania (?); pokazuje, iż głos podniesiony ma być niejako zakręcony. Znak zamilczenia (.....); kładzie się w miejscu wyrazów opusczonych. Ustęp; jest-to miesce próżne w pismie między końcem linii poprzedzającej, a początkiem następującej. Dyktując mówi się, Od ustępu. Oddzielnik (—);-znak pospolicie kładący się abo zamiast od Ustępu, między frazą zupełnie skończoną a nowozaczynającą się, lub też dla niepowtarzania wyrazu wyżej położonego. Paragraf (§); znak oddziału w pismie.

Po zdaniu twierdzącem lub przeczącem kładzie się kropka (.).

( . ) Punkt czyli kropka. Przy kropce głos się zupełnie zawiesza i robi się najdłuższy przestanek.

Kropka (.).

§ 196. Żniwo. — Dnieje. Słońce wschodzi. Żniwiarze ruszają w pole. [...].

Kropka jest najdłuższym przestankiem, a wskazuje, że myśl jest skończona. Kropkę kładzie się na końcu zdań pojedynczych i złożonych.