Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

końcówka znamienita

Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Część trzecia. Rzecz o słowach: Such/1849

Cytaty

Te Rzeczowniki w Mianowniku i Wołaczu dwojaką miéć mogą końcówkę: albo pospolitą, albo znamienitą. [...] Znamienita służy do wyszczególnienia osoby męzkiéj od innych przedmiotów, i bywa dwojaka: albo dłuższa -owie, albo krótsza -y (lub -i), miękcząca poprzedzający przegub twardy; np. Bóg-i, -owie, student-y, ci.

Kiedy Rzeczownik użyty jest w zawodzie znamienitym; wtedy i Przymiotnik ma końcówkę znamienitą -y (-i), miękczące poprzedzający przegub twardy.