Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dwukropek

Język: polski

Cytaty

[…] : Dwukropek, jest znakiem większego, niż na przecinku przestanku głosu, a trochę spuszczonego, np. powiem mu to: bo etc. bojaźń pańska: kto ją itd.

[...] Dwukropek pisze się naprzód w ciągu okresu, gdzie jest myśl zupełna, a z następną myślą nie jest spójnikiem złączona […].

Wszystkie znaki pisarskie na trzy klassy podzielić możemy:

1.na znaki uczucia (affektu): wykrzyknik (!) i znak zapytania (?).

2.na znaki rozłącznych wyobrażeń: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:) kropka (.) znaki opuszczonych wyrazów (:::::) nawias ( ) znak rozłączny (-) znaki innéj osoby mówiącej (=||).

3.na znaki wskazujące przypadkową okoliczność: łącznik (-) apostrof (‘) czyli wyrzutnik, cudzysłów („ “).

Dwukropek odznacza myśl dłuższą, niż średnik, większą lub mniejszą połowę w zdaniach lub okresach; a zatem dłużej na jego znaku, niż na średniku głos zawieszać mamy i powinniśmy.

P. Kiedy używa się głosek wielkich? O. Głosek wielkich używa się na początku pisma, po punkcie, znaku zapytania, dwukropku i wykrzykniku. Nazwiska osób, wyraz godność oznaczające, nazwiska krajów, miast, wsi, rzek, piszą się także wielkiemi głoskami [...].

(:) Dwukropek używa się niezawiśle od składu okresu przed wyliczaniem i przytaczaniem jakich wyrazów […].

Dwukropek (:).

§ 194. Ciało człowieka składa się z siedmiu części: głowy, szyi, tułowia, dwóch rąk i dwóch nóg. [...].

Dwukropek jeszcze mocniej oddziela od siebie zdania, aniżeli średnik. Dwukropka używamy, wyliczając szczegóły albo części, należące do jakiejś całości.