terminów gramatycznych online
narzecze
Zob. dialekt ludowy
Cytaty
Wezmijmy np. Francję, ukochaną, kraj ich składa się z mieszkańców dziesięciu narodowości różnych, mową i obyczajami, i 30 narzeczami po prowincjach, a jednak Francuzi nazywają ich braćmi Francuzami, i uczą się djalektów innych ludowych, osobliwie urzędnicy, wojskowi i kupcy przebywający w owych prowincjach.
Narzekania wielu autorów polskich na Mazurów, że niewymawiają grubiej przyciskowych liter, a tylko powierzchu, opuszczają wszędzie literę przydaną z, do s-z do c-z i t. d. bo nierozumieją tego składu liter, dla nich nie znanego, odwiecznie w ustnej mowie ich praojców, była na szesć wieków przed Chr. i 15 po Chr. aż do wprowadzenia druku do Polski, na wszyskich tych wielkich przestrzeniach od Adrjatyku aż do Niemna, znajduję tę samą własność wymowy u ludu prostego wszystkich tych krajów bez różnicy narzeczy, które w późniejszych wiekach wytworzyły się, dźwięk mowy, iloczas, i unikanie grubiej przyciskowych form, mało u nich znane było i dotąd tak jest, w największej nawet liczbie mieszkańców tych krajów.