Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dialekt

Język: polski
Geneza: łac. dĭălectus 'język, dialekt', grec. diálektos 'mowa, język, dialekt'
EJO 1999, 118 Definicja współczesna

Dialekt. Odmiana języka ogólnonarodowego używana na określonym jego obszarze przez ludność wiejską, wyróżniająca się swoistymi cechami, przede wszystkim fonetycznymi i leksykalnymi.

Cytaty

Rew/1845, s. [10]

Życzyćby należało, aby znający narzecza (dyalekta) Sławiańskiéj Mowy, napisał Grammatykę porównawczą 3ch przynajmniéj: Rossyjskiego, Polskiego i Czeskiego, a ujrzelibyśmy gruntowniejszą znajomość każdego z takowych.

Kr/1897, s. 6 Definicja

Te różne odmiany jednego języka ogólnego, polegające na różnicy pewnych jego właściwości tak w pojedyńczych dźwiękach, jako też w wyrazach i wyrażeniach, nazywamy narzeczami albo djalektami tego języka.