Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

stopniowanie bezwsuwkowe

Hasło w cytatach: stopniowanie samogłosek bezwsuwkowe
Język: polski
Dział: Fonetyka, Morfologia (współcześnie)
  • Prawidła samogłoskowe: Malin/1869
  • Wstęp obejmujący pogląd na Głosownią i pojęcie Pierwoskładni: Malin/1869

Cytaty

O stopniowaniu samogłosek bezwsuwkowym i wsuwkowym. W sanskrycie panuje głównie, a zdaje się wyłącznie, samo stopniowanie wsuwkowe, albowiem, [...], samogłoska e jest etymologiczną dwugłoską, powstałą przez wsunięcie krótkiego a przed piérwiastkowe i, t. j. każde sanskryckie e równá się wsuwnemu a+i [...].

[...] Zresztą, jak piérwiástki kończące się na a, i, e są wyłącznie słównemi, t. j. służą tylko, ogołocone z nágłosów i pogłosów, za temáta słówne, a nigdy za temáta jimionowe, tak samo i piérwiástki słówne, mające w środku jotowane e, czyli zaczynające się od spółgłoski zmiękczonéj, a kończące się na spółgłoskę twardą, nie służą za temát do urábianiá rzeczowników. Takiemi są pierwiastki ɣez, ɣed , ɳes itd., które tylko w towarzystwie nágłosów i pogłosów niekiedy mogą wchodzić w skłád rzeczowników, jak to zaráz zobáczym poniżéj; lecz zwykle, aby z nich urobić rzeczownik bez nágłosu, albo z nágłosem, potrzeba wpierw środkową samogłoskę jotowaną przemienić w czystą, t. j. je w o, co nazywámy bezwsuwkowym stopniowaniem [...].

Powiązane terminy