Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

samogłoska spójkowa

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Skłanianie rzeczowników: Malin/1869
  • Wstęp obejmujący pogląd na Głosownią i pojęcie Pierwoskładni: Malin/1869

Cytaty

[...] S tego wypływá, że samogłoska spójkowá tym się różni od samogłoski wsuwkowéj, że kiedy ta ostatniá wyrzucá się s temátu przed końcówką skłonnikową [...], jakeśmy to już powyżéj widzieli, to samogłoska spójkowá, jako cząstka składowá temátu, nigdy się nie wyrzucá w skłanianiu [...].

[…] W sanskrycie, greczyznie, łacinie i litewskim języku nájpospolitszą końcówką dopełniácza liczby pojedyńczéj jest spółgłoska s, którá się łączy s poprzedzającą samogłoską spójkową lub temátową w sanskrycie według różnicy temátu modyfikowaną […].

Powiązane terminy