Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wokalisz

Język: polski
Geneza: z łac. vocalis

Cytaty

Tymże sposobem ma dwoje, ii, jedno prosty wocalisz, drugiè poszło ná consonantem.

Więc gg, hoggi, ch, cocchi, occhi, etc. áż i apostrophum, którym vocalis przy wokaliszu elidują, i insze rzeczy, nád czym sie mnie tu ná ten czás báwić, non est instituti mei.

Gdzieby sie tráfiło dwoje ii, wespół, jáko w tym słowie, piie, biie, etć. tám już piérwszè, i, własna vokalisz, á drugié już consonans.