Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

epoka historyczna

Hasło w cytatach: epoka, epoki
Język: polski
Dział: Historia języka (współcześnie)

Cytaty

Za prawdopodobieństwo historyczne przypuściłem dwie epoki, naszéj, w pomroce wieków, zapadłéj przeszłości: Epokę jedności językowéj jakiegoś wielkiego, mądrością i światłem wysoko w ludzkości postawionego narodu, epokę przedlechową i epokę polechową, w któréj naród wielkością i szczęściem prawie bajeczny, przyciśniony ze wszech stron napadami obcorodowemi, połamał się był na części [...].

Dla ułatwienia rzeczy podzielmy sobie przestrzeń czasu, na przeciąg którego przypada cały przebieg tego procesu w słowiańskiém, na następujące epoki:

  1. Epoka Słowiaństwa stanowiącego jeszcze jednotę z Litewszczyzną.
  2. Epoka Słowiaństwa od Litewszczyzny już oddzielonego, lecz w sobie jeszcze stanowiącego jedność.

Dla ułatwienia rzeczy podzielmy sobie przestrzeń czasu, na przeciąg którego przypada cały przebieg tego procesu w słowiańskiém, na następujące epoki:

  1. Epoka Słowiaństwa stanowiącego jeszcze jednotę z Litewszczyzną.
  2. Epoka Słowiaństwa od Litewszczyzny już oddzielonego, lecz w sobie jeszcze stanowiącego jedność.

Nie mamy ani szczegółowej historycznej gramatyki polskiej, uwzględniającej także najbliższe polskiemu języki i narzecza, ani systematycznego obrazu prasłowiańskiego stanu rzeczy i rozwoju. Jedni, mówiąc o prasłowiańskiej fazie, nawiązują bezpośrednio do fazy praindoeuropejskiej, drudzy przedstawiają raczej przytem stan rzeczy pralechicki, praruski itd., inni wogóle nie rozróżniają epok, zapominając, że prasłowiańska faza to przestrzeń długich wieków.

b. znikanie spółgłosek w wygłosie i słabem położeniu, na czem polega odziedziczona z epoki przedpolskiej postać ja || jaz, pojawia się w epoce historycznej tylko po narzeczach (zara....).