Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dopełniacz przypadek

Język: polski
Geneza: od czas. dopełniać
EJO 1999, 193 Definicja współczesna

Genetivus (dopełniacz). [...] W językoznawstwie oznacza przypadek używany zarówno adnominalnie, jak i adwerbalnie, pod względem funkcjonalnym bardzo zróżnicowany. Syntaktycznie jest przede wszystkim przydawką lub dopełnieniem.

Cytaty

Kam/1870, s. 29

Według J. Muczkowskiego, przypadki te nazywają się: 1-y Mianownik, 2-gi Dopełniacz, 3-ci Celownik, albo osobowy, 4-ty Biernik, 5-ty Wołacz, 6-ty Narzędnik, 7-my Miejscownik.