Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

celownik przypadek

Język: polski
EJO 1999, 108 Definicja współczesna

Dativus (celownik). Przypadek zaliczany w językoznawstwie ie. do konkretnych, wskazujący prymarnie na przedmiot, ku któremu jest skierowana czynność.

Cytaty

3ci przypadek nazywa się: Celownik, a kładzie się na pytanie: komu? czemu?.

Isza odmiana. P. ma końcówkę: -a (dawniejsza -u). C. i Mj. ma końcówkę: -u. N. ma końcówkę: -em.

Celownik |Mężowi |Żonie |Sercu

Wzór 1, mnoga. licz.

Mia. Narody

Pos. Narodów

Cel. Narodom

Bier. Narodów

Woł. O Narody!

Nar. Narodami

Miej. w Narodach

Celownik, p. przypadki.

Przypadki - formy imion i zaimków, wskazujące na ich funkcję znaczeniową w stosunku do innych wyrazów w zdaniu: 1. ★mianownik (★nominativus), 2. ★dopełniacz (★genetivus), 3. ★celownik (★dativus).