Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

udźwięczniać się, udźwięcznić się
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: udźwięczniać się, udźwięcznić się
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Koniugacja (Końcowki osobowe, System koniugacyjny...Aoryst. Imperfekt ... Strona bierna. Inne formy złożone): Łoś III/1927
  • Słownik, tom IX (T-Wyf): Dor/1958–1969

Cytaty

Łoś III/1927, s. 248

§ 523. Ze szczególnych form notujemy: [...] jezdem 1654 Opalińskiego Satyry 155, jezdeś Tward. Paskwalina 36. jezdeśmy 1751 Garczyńskiego Anatomia Rzeczypospolitej 251; udźwięcznienie spółgłosek jest wynikiem międzywyrazowej fonetyki zachodnio- i południowopolskiej, mianowicie udźwięcznia się tu ostatnia spółgłoska przed samogłoską następnego wyrazu; do tych form jezdem, jezdeś i t. d. przeniesiono normę fonetyki międzywyrazowej z czasu przeszłego, który istotnie powstał przez zrośnięcie się dwu wyrazów w jeden, a przeto był tutaj grunt do fonetyki międzywyrazowej.

Dor/1958–1969, t. IX, s. 487 Definicja

Udźwięczniać się — udźwięcznić się «ulegać udźwięcznieniu, stawać się dźwięcznym».

Powiązane terminy