Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imiona miejsc obce

Hasło w cytatach: imiona miejsc obcych
Język: polski
Dział: Onomastyka (współcześnie)
  • O pismowni w języku polskim: Prz/1816

Cytaty

Zdaje się, że u Grekow i Rzymian Y (ypsilon) czytane było, jak dziś Francuzkie kwiczące U, w czem za dowod służyć może wyraz Polski dziura, wzięty ze słowa Greckiego ἡ θυρα [he thura] znaczącego drzwi, okno, otwor, przeto my nakształt Greckiego Jupsylonu samo Francuzkie U, mianowicie w Imionach Osob i Miejsc obcych, do naszego Języka przelanych, jakie są np. Buffon, Bruyère, Custin, Duroc, Furetière, Lusignan, Murat, Puget, Rulhière, Bossuet, Turgot i t. d. w piśmie wyrażać musimy po miękczebnych Społgłoskach, jak IU; a po twardych D, R, T, i po zbyt miękim L, jak JU, w głosie zaś tak przez nasze organki oddajemy: Biuffon, Brjujer, Kiustyn, Djurok, Fiurtyjer, Ljuzynian, Miurat, Piużet, Rjulijer, Bossiuet, Tjurgot i t. d.