terminów gramatycznych online
praeformativum
Język: łaciński
- Prawidła samogłoskowe: Malin/1869
- Wstęp do Głosowni. - Język słowiański i jego narzecza. - Abecadło wszechsłowiańskie. - Podział mowy odnośnie do Głosowni.: Malin/1869
Cytaty
Odnośnie do piérwoskładni każdy wyráz musi zawieráć w sobie piérwiastek (etymon), wyráżający główną część wyrazu, którá jest podstawą i źródłem pojęciá. Piérwiástkiem, po grecku etymon, nazywámy tę część wyrazu, którą Łacinnicy nazywają radix, Niemcy Wurzel (korzeniem). Mało jest wyrazów w mowie Jafetidów, któreby były gołemi pierwiástkami, jak np. ul, tok, vóz, rok itd., lecz po większéj części pierwiástki będące główną częścią wyrazu, są otoczone na początku lub na końcu głoskami, s których piérwsze nazywamy nágłosami (praeformativa), drugie zaś są albo pogłosy (afformativa), albo końcówki (suffixa). I tak w wyrazie ulica, ul jest pierwiástkiem, c pogłosem, a końcówką, i spójką łączącą piérwiástek s pogłosem [...].
[…] Przeciwnie w złożeniu s temátami jimionowemi lub liczbowemi tracą swoje przyjimkowe znaczenie i schodzą do rzędu nágłosów (praeformativum) […].