Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

łanczytoies wsp. lit. jungtukas = spójnik
Hierarchia Dzieła

Język: polski, litewski
Dział: Części mowy (współcześnie)

Cytaty

Marc/1833, s. 94 Definicja

Spóynik łanczytoies: znoczyie sułanczyjma żodźiu, arba dayktu, tie ira: aby, ażeby, gdyby, oby, i, lecz, kt: abym z tobą i z siostrami i z oycem był, kad su tawim ir su seserymis irsu tewu bucze.

[Spójnik znaczy, że łączy słowa albo imiona/przedmioty, te są: "aby", "ażeby", "gdyby", "oby", "i", "lecz": "abym z tobą i z siostrami i z oycem był", kad su tawim ir su seserymis ir su tewu bucze.]

Powiązane terminy