Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

prosodia

Język: łaciński

Cytaty

Zab/1514–1515, s. [3]/54

Polonis tamen illiteratis, quibus difficile foret tradere regulas prosodie, opus est, ut et in scribendo alius et alius sonus littere quantum possibile est denotetur.

[Natomiast Polakom mniej wyszkolonym językowo, którym by było trudno podawać zasady prozodii, należy w miarę możności na piśmie oznaczać co raz to inne brzmienie głoski, s. 104]
Oż/1883, s. 162

Grecy i Łacinnicy w Europie pierwsi to rozwinęli, w swych dziełach uczonych klasycznych, za nimi najprzód pośli Włosi, Francuzi, Hiszpanie i t. d. i coraz dalej stało się przysłowiem ogólnem teraz. „Ubi nulla dirigit accentuatio, ibi fit chaos vel mutilatio prosiodiae“.

[Tam, gdzie nie wprowadza się akcentowania, powstaje chaos i uszkodzenia w prozodii (tłumaczenie własne).]