Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
casus nominativus
Język:
łaciński
Geneza: od nominare 'nazywać'
Geneza: od nominare 'nazywać'
EJO 1999, 397
Definicja współczesna
Przypadek gramatyczny, który prymarnie występuje w funkcji podmiotu, sekundarnie także w innych funkcjach (orzecznika, apozycji).
Cytaty
Litera Г. wymawia się różnie [...] jak Х. w mianującym małej liczby (nominativus numeri singularis.) Богъ, i w Cudzoziemskich kończących się na угръ: Санкпетербургъ, Peterburg.
Casus in nomine sunt sex, spadkow w imieniu jest sześć nominativus, mianujący, genitivus, rodzący, dativus, dawający, accusativus, oskarżający, vocativus, wzywający, ablativus, odbierający, abo oddalający.