Historical dictionary
of grammatical terms online
of grammatical terms online
modus imperativus
Language:
łaciński
EJO 1999,s. 248
Contemporary definition
Tryb morfologiczny będący wykładnikiem semantycznego trybu woluntalnego. Wyraża rozkaz, prośbę, radę itp., a w zdaniach przeczących zakaz, lub ostrzeżenie
Quotations
ROZKAZUJĄCY [...] – 2) gram. rozkazujący <modus> imperativus RN (k. tyt.); rozka<zu>jący <modus> imperativus R t8 (mp; av. modus); rozkazujące naznaczenie vel obyczaj imperativus modus R p4v (md). Zob. NIEZAGRANICZONY, NIEZGRANICZONY, OBYCZAJ, UKAZUJĄCY, WSKAZUJĄCY, ŻĄDAJĄCY.
IMPÉRATIF. Sing. Ama, ou amato, aime, Amato, qu'il aime.
[...]
IMPERATIVUS. Sing. Ama, lub amato, kochaj. Amato niech kocha.