Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

elizja
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Geneza: Łac. "elisio", grec. "elído" 'wytrącam' [EJO 1999, s. 143]. Franc. "élision" 'elizja'
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • O formach gramatycznych. O końcowych spółgłoskach trybu bezokolicznego (F. Bentkowski): Rozp/1830
  • Pierwsza część (O pronuncjacjej albo wymawianiu liter i sylab francuskich, O dyftongach francuskich, O apostrofach i akcentach): Duch/1699
EJO 1999, s. 143 Definicja współczesna

Zanik samogłoski lub sylaby w wygłosie przed nagłosem samogłoskowym, np. franc. l'affaire 'sprawa' wobec la maison 'dom'

Cytaty

Duch/1699, s. 29 Definicja

Âme, Duszá, ma swoj ártikuł la. Esprit, rozum, duch, ma ártikuł le. ále że te litery a, i e giną przed temi nástępującemi, to tedy się tylko pisze l'âme, l'esprit. i ták w inszych słowách ktore się záczynáją literą przez się brzmiącą. Najdują się jeszcze insze słowá, ktore elizją cierpią.

Rozp/1830, s. 284 Definicja

W niektórych jest jeszcze elizja, dla uniknienia przykréj wymowy, jak np. w słowach grze-bi-ę grzeb'-e, grz-e-ść zamiast grz-eb-ść.

Powiązane terminy