Historical dictionary
of grammatical terms online

historia języka

Language: polski
EJO 1999, 237 Contemporary definition

Historia języka. Nauka zajmująca się wszechstronnie rozwojem danego jęz., a więc nie tylko tylko jego wewnętrznymi dziejami: przeobrażeniami systemu głosowego, zmianami w słownictwie i w gramatyce [...], ale także jego dziejami zewnętrznymi: zmianami w zasięgach terytorialnych i czasowych [...], czynnikami społeczno-kulturowymi wpływającymi na jego rozwój, zabytkami piśmiennymi, kontaktami z innymi jęz.

Quotations

Kr/1897, p. 325

Wstawianie tutaj spółgłoski ł nie da się usprawiedliwić ani względami etymologicznemi, ani historją języka, a tym bardziej żadną pobudką głosowniową.